In een paar jaar tijd hebben onderwijsexperts René Kneyber en Dominique Sluijsmans in onderwijsland furore gemaakt met hun Toetsrevolutie. Dat is best knap als je bedenkt dat het onderwijs bedolven wordt onder allerhande voorstellen tot vernieuwing. Het is des te
De zin(nen) van 2022
De afgelopen jaren bestond mijn leesterugblik uit (pogingen tot) statistieken, een Top-10 van boeken en een van de zinnen die mij het meest hadden getroffen, met een algemene reflectie op hoe die leeservaringen correspondeerden met (maatschappelijke) ontwikkelingen van de voorbije
#DeZinVanHetBoek 2023
In 2019 begon ik met het cureren van de zin(nen) van de boeken die ik las, en tweette ik mijn leesvoortgang onder de hashtag #BoekPerWeek. Sindsdien ben ik flink meer gaan lezen: na 66 boeken in 2019, las ik daarna
Fernand Rochette – De vogel en de componist (recensie)
Een boek dat klinkt. De vogel en de componist is een fijn naslagwerk voor liefhebbers van vogels en (klassieke) muziek. Citaat flaptekst: ’40 verschillende vogels klinken in 160 composities van meer dan 60 componisten. Van Händel tot Vivaldi en Prokofjef,
Een brein buiten het brein
De laatste tien jaar van zijn leven had mijn vader Alzheimer. Op de hersenscan was te zien dat zijn brein werd opgeslokt door een donkere massa van onbeduidendheid. Gedurende een groot deel van die jaren zat hij in mijn ouderlijk huis
Whitney Phillips & Ryan Milner – You are here (recensie)
Dit boek is het lezen zeer waard. Whitney Phillips en Ryan Milner brengen in kaart hoe het is gekomen dat ons medialandschap vergiftigd is geraakt. Daarbij schuwen ze niet om zelf positie in te nemen – en om de hand
Cees Zweistra – Waarheidszoekers (recensie)
Over dit boek heb ik lang gedaan. Geregeld moest ik het even wegleggen om te kauwen op Zweistra’s filosofische beschouwingen. Het roept ook veel vragen op en in de analyse van complotdenken ontbreken naar mijn idee enkele grote ontwikkelingen. Toch
Sinan Çankaya – Mijn ontelbare identiteiten (recensie)
Een autobiografisch portret en sociologische schets in een. Çankaya vervlecht eigen herinneringen met inzichten uit de sociologie, antropologie en filosofie. Terwijl hij ons meeneemt in zijn onderzoek naar etnisch profileren bij de politie, maakt hij invoelbaar wat dat inhoudt aan
Vivien Waszink – Dat mag je óók (al niet meer) zeggen (Recensie)
Ogenschijnlijk een nuchtere beschrijving van taalverandering, maar stiekem vooral een beschouwing van hoe normen en waarden veranderen – met nieuwe woorden als hun vehikel. Citaat achterflap: ‘In Dat mag je óók al (niet meer) zeggen inventariseert taalkundige Vivien Waszink wat
David van Reybrouck – Revolusi (recensie)
Een verbluffende samensmelting van archiefonderzoek en gesprekken met de laatste overlevenden van het koloniale tijdperk in Indonesië en het einde daarvan. Het moet voor Van Reybrouck als een race tegen de klok hebben gevoeld om naar de mensen te reizen